هشت هفته تمرین هوازی در زنان مبتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک: اثرات بر التهاب مزمن خفیف و نیم رخ چربی خون

مقدمه: سندروم تخمدان پلی کیستیک متداول ترین نابهنجاری اندوکراینی در بین زنان سنین باروری است و با چندین اختلال متابولیکی همراه است. گزارش شده است که التهاب مزمن خفیف در بیماری زایی سندروم متابولیک شرکت دارد. در پژوهش حاضر به بررسی اثر 8 هفته تمرین هوازی بر سطح سرمی پروتئین واکنشی c و عوامل خطرساز قلبی و متابولیکی در زنان مبتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک پرداخته شد. روش کار: این پژوهش نیمه تجربی با دو گروه آزمایش و کنترل و اجرای پیش آزمون و پس آزمون انجام گردید. جامعه آماری شامل کلیه زنان مبتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک شهر اراک در سال 1391 بود. حجم نمونه پژوهش شامل 20 زن مبتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک (43/5±75/27 سال) که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی به گروه های تمرین هوازی (10 نفر) و کنترل (10 نفر) اختصاص داده شدند. برنامه تمرین هوازی 60-50 دقیقه در روز، 3 روز در هفته و برای 2 ماه اجرا شد. سطوح سرمی پروتئین واکنشی c (روش ایمونوتوربیدیمتریک)، ترکیب بدنی (روش بیوالکتریکال ایمپدنس) و شاخص های متابولیکی (روش آنزیمی و رادیو ایمنو اسی) قبل و بعد از دوره تمرین ارزیابی شد. اطلاعات به دست آمده با استفاده از آزمون آنالیز واریانس دو طرفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: بعد از 8 هفته تمرین هوازی گلوکز ناشتا، شاخص مقاومت به انسولین، کلسترول تام، تری گلیسرید و چربی شکمی به طور معنی دار کاهش یافت (05/0p<). در مقابل، مقادیر پروتئین واکنشی c در پاسخ به تمرین هوازی به طور معنی دار تغییر نکرد. نتیجه گیری: این مطالعه نشان می دهد که 8 هفته تمرین هوازی بدون تغییر در مقادیر پروتئین واکنشی c موجب بهبود عوامل خطرساز قلبی - متابولیکی در زنان مبتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک می شود